NOWOŚCI

2023-06-15

I Konkurs Polskich Koni Arabskich - Białka 2.06.2023 r. - ECAHO “specific origin”

Maciej Paweł Grzechnik

Walory reprezentacyjne, sprawność organizacyjna oraz tradycja miejsca, sprawiły, że właśnie w Białce Towarzystwo Hodowli Polskiego Konia Arabskiego rozegrało pierwszy Konkurs Polskich Koni Arabskich (Pure Polish Classic Arabian Show ) w formacie ECAHO „specific origin”.

Powstałe w 2020 roku Towarzystwo, wzorem podobnych stowarzyszeń na świecie jak choćby Pyramid Society, stawia sobie za cel ochronę i promocję określonego typu konia arabskiego, w tym przypadku w polskim typie, którego urodzie niepodzielnie towarzyszyła niezwykła dzielność, wyrabiana w polskich koniach arabskich na polach bitew, a następnie na torach wyścigów konnych.

Jasno wytyczony cel hodowli; wyhodowanie araba o specyficznym bukiecie oraz cechach użytkowych, czyli pięknego i dzielnego, warunkował przez długie lata przekonanie polskich hodowców co do konieczności treningu oraz sprawdzania swych koni na torze, co w konsekwencji położyło podwaliny pod sukcesy polskich koni arabskich na świecie.

Praca pokoleń hodowców, poparta selekcją w której zwracano uwagę na urodę koni w powiązaniu z prawidłową budową i zdrowiem, opartą na próbach wyścigowych, sprawiła, że polskie araby zyskały miano „pięknych i dzielnych”, zdobywając niezaprzeczalny prymat w świecie.

Wobec globalizacji hodowli i nieuchronnej przewagi w rodowodach koni arabskich w Polsce linii pokazowych, ale też dopuszczenia do hodowli koni arabskich osobników odbiegających typem od uznanego w Polsce typu konia arabskiego (w typie francuskim), Towarzystwo Hodowli Polskiego Konia Arabskiego realizując swą misję promocji polskich koni arabskich, uznało za konieczną organizację specjalnego konkursu dla koni o polskich rodowodach. Do konkursu dopuszcza się konie arabskie wywodzące się z 7 rodów męskich i 15 rodzin żeńskich akceptowanych przez polski program hodowlany z wyjątkiem linii Saklawi I.

Uznano także, że w rodowodzie polskiego konia arabskiego w żadnym pokoleniu nie mogą też występować następujące ogiery: Amer, Baroud III, Burninq Sand, Dragon, St. Laurent, Tiwaiq.

Do idei powiązania urody z dzielnością nawiązuje działalność THPKA i zorganizowany w Białce konkurs polskich koni arabskich, gdzie każdy koń biorący udział w konkursie, a który został poddany próbie dzielności otrzymuje do punktacji za fenotyp 1 pkt. Należy to traktować jako wyrównanie szans, a także zachętę w okresie przejściowym do oddawania przez hodowców koni na tor wyścigowy.

Dopuszczono także do konkurencji konie w trakcie treningu wyścigowego, dla których zorganizowano specjalną klasę koni młodszych 3-4 letnich, (wiek w którym w Polsce araby biegają na torach), co było też możliwe ze względu na dogodny termin czempionatu w Białce, na początku sezonu wyścigowego.

Konkurs spotkał się z niezwykłym zainteresowaniem i życzeniami powodzenia przede wszystkim tych, którzy pamiętają sukcesy koni arabskich o polskich rodowodach. Chętnie przywoływano jako dowód jakości polskiej hodowli , że cenowe rekordy sprzedaży takich klaczy jak Kwestura, Pepita czy Perfinka, dotyczą klaczy o czysto polskich rodowodach, poddanych próbie dzielności na torach wyścigowych.

Problemy z jakimi borykać się zaczyna populacja koni arabskich w Europie to globalizacja hodowli tej rasy, która doprowadziła do zacieśnienia rodowodów i zmniejszającej się puli ogierów dających nadzieję na sukces hodowlany. Wieloletnia już, selekcja w kierunku określonego typu oraz wyglądu głowy z przyłożeniem mniejszej wagi do cech budowy w tym nóg oraz ruchu, a także zdrowia doprowadziła do problemów z uzyskaniem dobrego ogiera.

Dzisiejsze polskie konie arabskie, niewątpliwie odbiegające od typu współczesnego, a preferowanego na pokazach konia arabskiego, nawet prezentując dobry ruch w połączeniu z harmonijną budową nie mogą z pokazowymi produktami z Bliskiego Wschodu rywalizować. Nadal jednak potrafią zachwycać, tak jak janowska Biruta po Ekstern, która - w rękach Adama Ochmana, zasłużenie wygrała czempionat klaczy starszych oraz tytuł Best in Show Klaczy w I Konkursie Polskich Koni Arabskich.

W tym samym konkursie białecki Palert (Alert - Pericola) zdobył analogicznie czempionat ogierów starszych oraz Best in Show Ogierów. Palert to dobry przykład łącenia tradycji z nowoczesnością czyli z bardzo ciekawym obustronnym polskim rodowodem, ale nasyconym też końmi straight egyptian, który skutkuje jego bardzo ciekawym potomstwem - przeważnie lepszym od ojca - w konkursie wystapiła jego córka Ewidencja.

Wśród ogierów młodszych zwyciężył syn Gangesa, kasztanowaty Egizon od Egiza hodowli i własności SK Białka , któremu nie przeszkodził w dobrej prezentacji intensywny trening wyścigowy. Czempionat klaczy młodszych zdobyła białecka Chillia po Alert, którą tak jak i Egizona oglądać będziemy w bieżącym sezonie w rywalizacji wyścigowej.

W czempionacie klaczek młodszych (1-2 letnich) zwyciężczynią została przepiękna córka ogiera EL Jaheez WH, EL Jazza KL, hodowli i własności Stadniny Koni Klikowa.

I konkurs Polskich Koni Arabskich w Białce choć pokazał pewien dystans pomiędzy końmi o polskich rodowodach, a końmi o rodowodach nasyconych zagranicznymi, często bardzo wartościowymi ogierami to pokazał też konieczność ochrony zasobu genetycznego wypieranego przez globalną hodowlę. Dlatego też ochrona polskiego konia arabskiego poprzez użycie ogierów i klaczy ze starych uznawanych za polskie rodów męskich oraz rodzin żeńskich, a także poddanie ich próbie dzielności, to nie tylko zachowanie tradycji hodowlanej, ale przede wszystkim ochrona cech charakterystycznych dla polskich koni w tym przede wszystkim urody z uwzględnieniem ich dzielności i zdrowia, oraz niezbędne zachowanie bioróżnorodności w zglobalizowanym hodowlanym świecie koni arabskich.

Definicja konia Pure Polish classic - specific origin

Definicja dotyczy konia rasy arabskiej wywodzącego się z jednego z 7 rodów męskich i należącego do jednej z 15 rodzin żeńskich akceptowanych przez polski program hodowlany - za wyjątkiem koni z linii Saklawi I - wymienianej w programie. Dodatkowo, w rodowodzie konia w żadnym pokoleniu nie mogą występować następujące ogiery: Amer, Baroud III, Burninq Sand, Dragon, St. Laurent, Tiwaiq.

Dopuszcza się do konkursu konie z linii Saklawi I z rodu ogiera Palas 1968 (SU). Pozostałe rody z linii Saklawi I mogą być uznane za Pure Polish Classic w linii męskiej ogiera lub klaczy, dopiero w piątym pokoleniu potomnym urodzonym w Polsce, pod warunkiem ukończenia próby dzielności.